روزای عاشقی و کردی فراموش
شعله نفرتتو نکردی خاموش
قصه گم شدن منو شنیدی
اشکای حسرتمو ولی ندیدی
توی شهر آدما گم شده بودم
قاطی اخلاق مردم شده بودم
آدما دیگه منو دوستم نداشتن
همیشه سر به سر دلم میذاشتن
دستمو گرفتی و بالا کشیدی
منو از زمینیا حالا بریدی
کاشکی هرگز منو تنها نمیذاشتی
با همه قهر بودی اما با من آشتی
کاشکی از اولشم دلت باهام بود
حواست به رفتارا به این کارام بود
حالا که دوباره اومدی سراغم
دیگه تنها نذارم ایندفعه با غم
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
